Γράφει ο Γιάννης Χρυσογόνου (Sound Designer, Dj / Ραδιοφωνικός Παραγωγός).
Συνδεθείτε μαζί του στο Facebook και στο Instagram.
Η μαγεία της ηλεκτρονικής μουσικής
Ανακάλυψα την ηλεκτρονική μουσική το 1992 σε ηλικία 16 ετών όταν άκουσα στο ραδιόφωνο για πρώτη φορά τους Στέρεο Νόβα.
Μόλις είχαν κυκλοφορήσει το πρώτο τους άλμπουμ και θυμάμαι σαν τώρα ότι έτρεξα αμέσως και αγόρασα το βινύλιο γεμάτος ενθουσιασμό.
Βέβαια, η ηλεκτρονική μουσική υπήρχε χρόνια πριν, αλλά μέχρι και εκείνη τη στιγμή άκουγα κυρίως rock. Υποθέτω ότι ως ροκάς δε με απασχολούσε ιδιαίτερα αυτό το “ντάπα ντούπα” όπως πολύ συχνά λέμε μέχρι και σήμερα για αυτό το είδος μουσικής και είχα απορρίψει την ιδέα του να ασχοληθώ με ένα μουσικό είδος που βγαίνει από κάποιους τύπους που είναι κολλημένοι πάνω από έναν ηλεκτρονικό υπολογιστή.
Χωρίς πραγματικά όργανα; Σιγά… πατάς ένα δύο κουμπιά και έτοιμο το κομμάτι!
Αυτό όμως δεν αντικατοπτρίζει με ακρίβεια την πλήρη εικόνα του πώς δημιουργείται και του τι προσφέρει η ηλεκτρονική μουσική.
Κάποτε, πολύ πριν οι υπολογιστές αναλάβουν τον τρόπο με τον οποίο συνθέτουμε, παράγουμε και αντιλαμβανόμαστε τη μουσική, χρησιμοποιήθηκαν αναλογικά synths για τη δημιουργία ήχων που κανείς δεν είχε ακούσει ποτέ πριν.
Στα 90s διανύοντας τα εφηβικά μου χρόνια δεν ήταν εύκολο όπως σήμερα να ανακαλύψω νέα είδη μουσικής και τα μόνα μέσα ενημέρωσης ήταν το ραδιόφωνο και τα περιοδικά. Έπρεπε να δαπανήσω πολλά λεφτά για να αγοράσω δίσκους και μετέπειτα cds. Κυριολεκτικά όλα μου τα λεφτά πήγαιναν σε αγορά βινυλίων, ενώ η ανταλλαγή των δίσκων και των κασετών με φίλους μου ήταν το “sharing” εκείνης της εποχής.
Όμως ήμουν τυχερός γιατί στα τέλη των 90s έπιασα δουλειά σε ένα δισκοπωλείο (Record House) και εκεί άκουσα σχεδόν όλα τα είδη μουσικής.
Κάπου εκεί λοιπόν κατάλαβα εξερευνώντας την ηλεκτρονική μουσική, ότι είναι ίσως το μοναδικό είδος το οποίο αντλεί έμπνευση από όλα τα υπόλοιπα είδη μουσικής και αυτό το θεώρησα μαγικό. Από πάντα, λοιπόν, μου άρεσε η ηλεκτρονική μουσική και απλά δεν το ήξερα!
Η ηλεκτρονική μουσική για μένα είναι συναρπαστική, έχει μεγάλο συναισθηματικό εύρος, βασίζεται πολύ στον ρυθμό, είναι αντισυμβατική και – όπως και η jazz – τείνει να πειραματίζεται με αφηρημένες μελωδίες. Η ηλεκτρονική μουσική δίνει στον συνθέτη την ελευθερία να φανταστεί ήχους που είναι εντελώς αφύσικοι και να δημιουργήσει ήχους που δεν υπάρχουν – και αυτή η δημιουργικότητα είναι ο λόγος που η ηλεκτρονική μουσική σημαίνει πολλά για μένα ως ακροατή.
Και αν ακόμα πιστεύεις ότι η ηλεκτρονική μουσική δεν έχει “ψυχή” γιατί βγαίνει από έναν υπολογιστή, η Bjork μπορεί να σου δώσει την απάντηση…
“I find it so amazing when people tell me that electronic music has no soul. You can’t blame the computer. If there’s no soul in the music, it’s because nobody put it there.”
~ Bjork