Γράφει η Λουκία Ανάγνου (ηθοποιός – μουσικός).
Συνδεθείτε μαζί της στο Instagram και στο Facebook.
Όταν καταλήξω θα σας ενημερώσω
Όταν ήμουν μικρή ήθελα να γίνω ή κλόουν ή μπακάλισσα.
Η ιδέα του μπακάλικου οφείλεται στη γιαγιά μου. Με είχε τρομοκρατήσει με ιστορίες από την κατοχή, οπότε σκεφτόμουν πως αν γίνει ποτέ ξανά κάτι τέτοιο θα κλειστώ στο μπακάλικο μου και θα τρώω σοκολάτες και δε θα με νοιάζει.
Η υποκριτική ξεκίνησε να υπάρχει μέσα μου μάλλον σε νηπιακή ηλικία. Τότε που βλέπαμε με την αδερφή μου τις Αριστόγατες, μαθαίναμε απ’ έξω τα λόγια, μετά κάναμε πως είμαστε ο Μπερλιόζ και ο Τουλούζ και φυσικά τραγουδούσαμε δυνατά το «όλοι οι γάτοι είναι μουσικοί γι’ αυτό ακούς παντού τρελή, τρελή μουσική».
Η τέχνη μπήκε στη ζωή μου σταδιακά. Ξεκίνησα να μελετάω μουσική. Μετά έκανα και κανένα λαϊβάκι. Μετά μπήκα στη δραματική και τώρα σιγά σιγά έχω ξεκινήσει να παίζω σε ένα δύο θεατράκια. Άλλα τριάντα σαράντα χρονάκια με αυτό το ρυθμό και θα βγω στη συνταξούλα. Τότε ίσως ανοίξω και το μπακαλικάκι μου.
Ζούμε στην κοινωνία της εξειδίκευσης και το δικό μου σύστημα δυστυχώς δεν μπορεί να το χωνέψει. Δεν μπορώ να διανοηθώ πως όλη μου τη ζωή θα καταπιαστώ μόνο με ένα πράγμα και θα προσπαθώ να γίνομαι καλύτερη μόνο σε αυτό.
Προσπαθώ να βρω τη χρυσή τομή ανάμεσα στο «ό,τι δηλώσεις είσαι» και στο «κάνε μόνο αυτό στο οποίο είσαι καλός».
Όταν καταλήξω θα σας ενημερώσω.
Ο Charles Bukowski είχε πει πως «Η διαφορά ανάμεσα στην Τέχνη και την Ζωή είναι πως η Τέχνη είναι πιο υποφερτή» και ποιοι είμαστε εμείς να διαφωνήσουμε μαζί του?
Για μένα η τέχνη είναι ένας τρόπος διαστολής του χρόνου.
Θα ήθελα να μιλήσω παραπάνω για αυτό, αλλά δε θέλω να πω πολλά και να δείξω ποια πραγματικά είμαι. (σαρκασμ)
Πάντως, με πρόχειρους υπολογισμούς, αν ένας ηθοποιός αναμετράται με τρεις ρόλους ετησίως, σε δέκα χρόνια από τώρα θα έχει υποδυθεί περίπου τριάντα διαφορετικούς ανθρώπους. Ε, το να ζεις διαφορετικές ζωές χωρίς να έχεις τις επιπτώσεις τους (δεν θυμάμαι ποιος το έχει πει αυτό, δεν είναι δικό μου, δεν είμαι σοφή) σίγουρα κάνει την πραγματική σου ζωή πιο υποφερτή.
Τώρα που ξαναδιαβάζω αυτά που γράφω μου φαίνεται πως ίσως αυτή τη βδομάδα χρειαστώ και δεύτερη συνεδρία.
Υγ: δεν έπιασα το θέμα του κλόουν εσκεμμένα.