Γράφει η Μιρέλα Πάχου (ερμηνεύτρια – μουσικός).
Συνδεθείτε μαζί της στο Instagram και στο Facebook.
Μουσική…η υπέρτατη μορφή τέχνης
Η λέξη «τέχνη» σημαίνει διαφορετικά πράγματα σε διαφορετικούς τόπους και χρόνους. Αιώνες τώρα οι ορισμοί δίνουν και παίρνουν, αλλά δεν ξέρω αν έχει νόημα να προσπαθούμε να ανιχνεύσουμε τα όρια της έννοιας. Όποτε μία κοινωνία αλλάζει, αλλάζουν και οι απόψεις γύρω από την τέχνη, τον πολιτισμό αλλά και τη σημασία ή το νόημα που κρύβει μία καλλιτεχνική δημιουργία.
Και κάτω από αυτή την οπτική, η τέχνη είναι σχεδόν τα πάντα – και άρα απροσδιόριστη.
Νομίζω πως τελικά εκείνο που έχει περισσότερη σημασία από τον οποιοδήποτε ορισμό είναι ο αντίκτυπος της τέχνης στις ζωές μας, η δύναμή της να μας εμπνέει, να μας μεταμορφώνει, να μας προκαλεί να σκεφτούμε διαφορετικά τον κόσμο γύρω μας.
Ανεξάρτητα από το όποιο κοινωνικό, πολιτισμικό, ιστορικό και γεωγραφικό πλαίσιο, η τέχνη πάντα γίνεται η αφορμή για να αισθανθούμε, να σκεφτούμε, να γνωρίσουμε τις αξίες και τις πεποιθήσεις μίας κοινωνίας, και ενδεχομένως να τις αμφισβητήσουμε.
Να αλλάξουμε, και μαζί με εμάς, να αλλάξει και ο κόσμος.
Ναι, πιστεύω πως τελικά η τέχνη είναι ένα ισχυρό εργαλείο, τόσο για την προσωπική ανάπτυξη, όσο και για την κοινωνική αλλαγή.
Για μένα η απόλυτη μορφή τέχνης είναι η μουσική.
Επειδή διατρέχει όλη την ανθρώπινη ιστορία και είναι παρούσα με διάφορες μορφές, από τους πρώτους πολιτισμούς μέχρι σήμερα.
Επειδή ο καθένας μας έχει μέσα του τη μουσική.
Γεννηθήκαμε με τη μουσική μέσα μας.
Επειδή είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με κάθε στιγμή της ζωής μας, επικοινωνώντας ιδέες, συναισθήματα και εμπειρίες.
Επειδή έχει την ικανότητα να υπερβαίνει γλωσσικά και πολιτισμικά εμπόδια και να μας φέρνει κοντά, μέσω της πανανθρώπινης γλώσσας.
Έχουμε ανάγκη τη μουσική.
Και η μουσική μάς έχει ανάγκη.
Για να δημιουργεί και να δημιουργείται.
Η μουσική είναι αναπόσπαστο κομμάτι μου.
Βρίσκεται παντού, μέσα μου και γύρω μου.
Είναι τρόπος να ζω και να ταξιδεύω.
Να ονειρεύομαι και να εκφράζομαι.
Να μοιράζομαι και να επικοινωνώ.
Τη βλέπω ως προέκταση του εαυτού μου, αντανάκλαση των εμπειριών και των συναισθημάτων μου.
Μέσα από τη μουσική δημιουργώ, ανακαλύπτω, πειραματίζομαι, απελευθερώνομαι, ανακαλύπτω τον εαυτό μου και τον κόσμο.
Χωρίς μουσική, ο κόσμος μας θα ήταν περισσότερο ήσυχος, λιγότερο ζωντανός και μάλλον βαρετός.
Θα ήταν σίγουρα πιο δύσκολο να εκφράσουμε σκέψεις, καταστάσεις και συναισθήματα, ειδικά εκεί που οι λέξεις δεν αρκούν.
Θα μας έλειπε αφόρητα η ομορφιά της μελωδίας, η συντροφιά, το ταξίδι, η επικοινωνία, η ψυχαγωγία, η μαγεία, η συγκίνηση.
Ναι, χωρίς μουσική η ζωή θα ήταν οπωσδήποτε λάθος.