Γράφει ο Νικόλας Στεφαδούρος (Κομίστας, εικονογράφος).
Συνδεθείτε μαζί του στο Instagram.
Το πρώτο μου κόμικ
Με θυμάμαι μια ζωή με ένα μολύβι στο χέρι. Ο πατέρας μου κρατάει για ενθύμιο σκίτσα μου από την ηλικία των 2 ετών και καμαρώνει. Ήταν φανερό εξαρχής ότι μου άρεσε να ζωγραφίζω και αυτό το βλέπεις εύκολα σε παιδικές μου φωτογραφίες όπου χαμογελάω στην κάμερα ευτυχισμένος, επειδή π.χ. μου είχαν μόλις δώσει οι γονείς μου το καλύτερο δώρο στον κόσμο: καινούριες ξυλομπογιές.
Το σκίτσο και τα κόμικς λοιπόν ήταν πάντοτε για μένα αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μου, κάτι σαν την αναπνοή.
Ξεκίνησα αντιγράφοντας αγαπημένους μου ήρωες στο χαρτί. Τον Μίκυ, τον Ντόναλντ, τον Σκρουτζ, τον Spiderman, από τα αμερικάνικα κόμικς. Τον Αστερίξ, τον Τεν Τεν και τον Λούκυ Λουκ από τα ευρωπαϊκά. Και κάποια στιγμή και τον Αρκά από τους Έλληνες, αν και αγαπούσα πολύ περισσότερο το σχέδιο του Ορνεράκη και του Στάθη.
Παρ’ όλη την αγάπη μου για την 9η τέχνη, ποτέ δεν πίστευα ότι θα μπορώ κάποτε να ζω από τα κόμικς. Ελλείψει αυτοπεποίθησης γενικά – είναι και ένα χαρακτηριστικό μου άλλωστε – το είχα πάντοτε στο βάθος του μυαλού μου, αλλά μόνο στο τμήμα των φαντασιώσεων, των μακρινών ονείρων που ποτέ μα ποτέ δεν πραγματοποιούνται αλλά πάντοτε τα ανασύρεις στο μυαλό σου για να ονειροπολήσεις και να σου φτιάξουν τη μέρα.
Ήταν τέτοια η έλλειψη πίστης για το ταλέντο μου που, ειδικά από το Γυμνάσιο και μετά, ελάχιστοι συμμαθητές μου γνώριζαν ότι σκιτσάρω. Ντρεπόμουν να δείχνω ό,τι έφτιαχνα. Έφτασα λοιπόν να είμαι στο Πολυτεχνείο το 1998, στο τμήμα των Πολιτικών Μηχανικών, όταν άρχισα για πλάκα να φτιάχνω κόμικς με χαρακτήρες βασισμένους στους κολλητούς μου στη σχολή, αλλά και στους καθηγητές μας. Είχαν τέτοια επιτυχία αυτά τα κόμικς ανάμεσα στους φίλους μου που έγινε κάτι σαν εβδομαδιαίο περιοδικό 2-3 σελίδων που τύπωνα και μοίραζα στην παρέα για να γελάμε. Ήταν η αφορμή για να πάρω το θάρρος και να στείλω το 1999 δουλειά μου σε περιοδικό για πρώτη φορά.
Έφτιαξα ένα μονοσέλιδο κόμικ και το έστειλα ταχυδρομικώς στο περιοδικό «Τα Σαΐνια». Ένα έντυπο που διάβαζα μικρότερος, το αγαπούσα πολύ, και πίστευα ότι ταίριαζε πολύ στο στυλ μου, αφού κατά βάση τα κόμικς μου ήταν παιδικά.
Όταν το τηλέφωνο χτύπησε και η μητέρα μου με ενημέρωσε ότι με ζητάει κάποιος κύριος Κωνσταντινίδης από το περιοδικό «Τα Σαΐνια» πίστεψα ότι κάποιος από τη σχολή μου κάνει φάρσα. Το αστείο ήταν ότι έτυχε εβδομάδα που ήμουν με ίωση και είχε σχεδόν κλείσει ο λαιμός μου. Όταν έπιασα το τηλέφωνο στα χέρια μου και προσπάθησα να βγάλω φωνή, βγήκε μια τρομακτικά μπάσα χροιά που έκανε τον Πέτρο στην άλλη γραμμή να κομπιάσει για λίγο. «Κύριε Στεφαδούρε, λάβαμε το κόμικ σας και θα μας ενδιέφερε να συνεργαστούμε σε μηνιαία βάση. Θέλετε να έρθετε από τα γραφεία μας να γνωριστούμε και να το συζητήσουμε;»
Ακόμα θυμάμαι το βλέμμα του, και το γέλιο του, όταν με είδε από κοντά. Φανταστείτε έναν μικροσκοπικό, αδύνατο 19χρονο, που δεν τον έκανες για πάνω από 15 ετών, με παιδική φωνή και έντονη συστολή. «Με σένα βρε μίλησα στο τηλέφωνο;;» αναφώνησε ο Πέτρος.
Ο Πέτρος Κωνσταντινίδης και η Κατερίνα Καραδάκη, η συντακτική ομάδα στο περιοδικό «Τα Σαΐνια», ήταν, είναι και θα είναι για πάντα στην καρδιά μου. Και όλοι στο περιοδικό. Ήταν σαν να πήγα για πρώτη φορά σε σχολείο για κόμικς. Η εμπειρία τους, και ειδικά οι συμβουλές του Πέτρου στο σενάριο και στη σκηνοθεσία, μου είναι χρήσιμες σε καθημερινή βάση στη δουλειά μου. Το πρώτο 8σέλιδο που έκανα για το περιοδικό, το 2000, ήταν μια σειρά κόμικ με τον τίτλο «Μικ Φρικ & Δρ. Χάος» και θα μπορούσε κανείς να πει ότι ήταν μια παρωδία των X-Files που ήταν πολύ της μόδας τότε, και μια σειρά που παρακολουθούσα φανατικά.
Ο Μικ Φρικ ήταν το πρώτο κόμικ που ολοκλήρωσα ποτέ στη ζωή μου. Και το εννοώ! Πριν από αυτό ξεκινούσα μια ιστορία και στα μισά έσκαγε στο μυαλό μου μια δεύτερη καλύτερη. Παρατούσα την πρώτη και έπιανα τη δεύτερη κ.ο.κ. Ακόμα και όσες κατάφερα να ολοκληρώσω είχαν μείνει μόνο στα μολύβια. Ποτέ δεν είχα χρωματίσει ολόκληρη ιστορία, πόσο μάλλον 8σέλιδο για περιοδικό!
Ο Μικ Φρικ λοιπόν ήταν το πρώτο μου κόμικ και η πρώτη μου επαγγελματική δουλειά στον χώρο των κόμικς.