>> γράφει η Γιώτα Τσιμπρικίδου
Νιώθει πρώτα απ΄ όλα μουσικός…μπαίνει στο στούντιο για να ξεκινήσουμε την εγγραφή και επεξεργάζεται κάθε όργανο, τα μικρόφωνα, τους ενισχυτές…και ναι, είναι ένας πολύ αγαπημένος ηθοποιός, με χαρακτηριστική φωνή και κορμοστασιά που οφείλεται στα πολλά χρόνια χορού που έχει διδαχτεί.
Καλλιτεχνική φύση από τα παιδικά του χρόνια, ο Λαέρτης Μαλκότσης καλεσμένος μου στο Art Podcast #159 και γρήγορα μου επιτρέπει να καταλάβω πώς τα πολλά ερεθίσματα στην καλλιτεχνική του οικογένεια σμίλευσαν μια ενδιαφέρουσα προσωπικότητα από νωρίς…
Μας έχει συστηθεί από παιδί, τότε που υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες του Γιάννη Δαλιανίδη – συνεργάτη της ξεχωριστής Νικόλ Κοκκίνου, της μητέρας του δηλαδή – έπαιζε στα «Λιονταράκια του κυρ Ηλία» της κρατικής τηλεόρασης και μάλιστα με έναν τρόπο που έμοιαζε με όλα τα παιδιά της ηλικίας του και μετά στη σειρά «Αραχτοί και Λάιτ» και αργότερα στην ταινία του Νίκου Ζαπατίνα «Το Φιλί της Ζωής». Και οι θεατρικές παραστάσεις πολλές, οι συνεργασίες με μεγάλα ονόματα όπως ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος, ο Ηλίας Λογοθέτης, η Ξένια Καλογεροπούλου, ο Φωκάς Ευαγγελινός, ο Γιάννης Μπέζος.
Αναφερόμαστε στις τηλεοπτικές σειρές «Κάνε ότι κοιμάσαι» και τον Σπύρο Παπαδόπουλο, «Τα καλύτερα μας χρόνια» με τον ιδιαίτερο ρόλο του, αλλά και τα «Παιχνίδια Εκδίκησης» του τώρα που κερδίζουν το κοινό!
Ωστόσο, τα μάτια του γυαλίζουν κάθε φορά που μιλάει για μουσική, για το πρώτο του πιάνο και τα παιξίματα εκείνα που «έγραφε» η μητέρα του σε κασέτες, για τις δικές του παραγωγές, για τη μουσική του που «ντύνει» παραστάσεις στο θέατρο και για τα πολλά μουσικά όργανα που ξέρει να παίζει…
Άκου την Τέχνη και γνώρισε καλύτερα τον Λαέρτη Μαλκότση στο Art Podcast #159.