>> γράφει η Γιώτα Τσιμπρικίδου
«Η χαρά μου είναι να σας διακόπτω…» μου λέει και ρέει ο λόγος του, όσο εγώ ζω το όνειρό μου να συνομιλώ με τον συγγραφέα που διαβάζω από τα πρώτα ενήλικα μου χρόνια με πάθος… η σύζυγός του με είχε προϊδεάσει τηλεφωνικώς για το γρήγορο μυαλό που θα καθόταν δίπλα μου κι εγώ απλώς αφέθηκα στη γοητεία του Γιάννη Ξανθούλη.
Στο Art Podcast #59 οι ιστορίες, οι εικόνες, οι θύμησες και ο σαρκασμός κυριαρχούν… αφορμή για τη συνάντησή μας το νέο του βιβλίο που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα «Ονειρεύτηκα τη Σανγκάη» που διαβάζοντας το γέλασα σε σημεία του «υπόγεια» – όχι στα προφανή – όπως συνήθως συμβαίνει με εμάς τους φανατικούς της πένας του… παρουσιάζει το βιβλίο μόνος του, με αληθοφάνεια στα φανταστικά και ζωγραφίζοντας μια ολόκληρη κοινωνία που μένει στον Πετρόκαμπο (τρέχα-γύρευε πού ακριβώς!) και που ο καθένας έχει τον ρόλο του – τίποτα δεν είναι συμβατικό ενώ το να μαθαίνεις αφαίρεση μέσω νεκροταφείου είναι φυσιολογικό – «η μητέρα μου αναρωτιόταν αν υπάρχει κάποιο νεκροταφείο για να μάθω και διαίρεση», μου λέει ο Γιάννης Ξανθούλης…
Μιλάει για τη δική του Θράκη, τις λεπτομέρειες που πάντα τον αφορούσαν, την εγκυκλοπαίδεια που έγραψε στην παιδική του ηλικία, τη …μαγεία της οδοντόπαστας (θα καταλάβετε ακούγοντας το επεισόδιο!), την Αθήνα του θεάτρου και της εφημερίδας, τα χρονογραφήματα και τη δημοσιογραφία, το θέατρο, τον Θύμιο Καρακατσάνη, την Αλίκη Γεωργούλη, την «…ύστερα, ήρθαν οι μέλισσες» παρέα που δημιουργήθηκε με τον Κουτσομύτη και την Μαρινέλλα, «Το τανγκό των Χριστουγέννων» του κινηματογράφου, την κηπουρική του, την τελετουργία του καθημερινού του διαβάσματος και τη ζωγραφική…
Κύριε Ξανθούλη, ευχαριστούμε για την πένα που δε σταματάει ποτέ…
Διαθέσιμο το Art Podcast #59 με την υποστήριξη των εκδόσεων Διόπτρα – βιβλία με θέα τη ζωή!