>> γράφει η Γιώτα Τσιμπρικίδου
Σάτιρα είναι πρώτα να αυτοσαρκάζεσαι και μετά να κοροϊδεύεις τον πιο δυνατό από εσένα, όχι τον πιο αδύναμο…
μου λέει ο Γιώργος Γαλίτης που πολλά χρόνια τον παρακολουθώ (ως ηθοποιό, κειμενογράφο και τώρα τελευταία και ως σκιτσογράφο-γελοιογράφο) και χαίρομαι που επιβεβαιώνει με τα λεγόμενά του όσα πιστεύω για αυτόν…
Έχει αξιοπρέπεια, χιούμορ και παιδεία, ευγένεια και εμπειρίες σημαντικές στον χώρο που υπηρετεί με συνέπεια. Μπαινοβγαίνει σε ρόλους και γράφει ρόλους…έχει πολλά να πει για τον Χάρρυ Κλυνν και τον Λάκη Μπέλλο, για την επιθεώρηση, την σάτιρα και τη λογοκρισία. Μιλάει για «Τα Ραδίκια ανάποδα» – την τόσο «δική του» παράσταση που μέσα από αυτήν ο κόσμος τον ξανά-ανακάλυψε, για το γοητευτικό παιχνίδι που παίζουν με τον Θανάση Κουρλαμπά και τον «Θάνατο του Ιβάν Ίλιτς», αλλά και την περιοδεία με την παράσταση «Άντρες έτοιμοι για όλα».
Όταν του λέω πως κάθε πρωί ξυπνάω και βλέπω στο Instagram το νέο του σκίτσο ή τη γελοιογραφία του χαίρεται σαν παιδί και μου παρουσιάζει τις επιρροές του σε αυτό το ταξίδι, το όραμά του και με έναν τρόπο κάπως μελαγχολικό σκιτσάρει για μένα όλη του τη ζωή…
Ανακαλύψτε πόσο ενδιαφέρον έχει ο Γιώργος Γαλίτης στο Art Podcast #92…