>> γράφει η Γιώτα Τσιμπρικίδου
Πόσο πολύ θαυμάζω τον Γιώργο Καραμίχο!
Είναι η πορεία του στην υποκριτική, είναι η στάση του στη ζωή, η έμφυτη ευγένειά του, οι ευαισθησίες του, η παιδεία του…είναι όλα!
Και το γεγονός ότι αν και τίποτα δεν του χαρίστηκε, ο τρόπος που αφηγείται την ίδια τη διαδρομή του είναι γοητευτικός και εμπνέει…
Στο Art Podcast #76 ο Γιώργος Καραμίχος μάς δίνει εικόνες από την παιδική του ηλικία και τη δίψα του για γνώση (αν και η άποψη που επικρατούσε στο περιβάλλον ήταν «μη μορφωθείς και παραμορφώσεις»), μιλάει για τις σπουδές στο Ιστορικό, τη Σχολή υποκριτικής του Εθνικού και την πρώτη του δουλειά – πρωτοετής σπουδαστής ακόμα – στους Αχαρνείς ως επιλογή του Διαγόρα Χρονόπουλου. Ποιες παραστάσεις ξεχωρίζει στην πορεία του, πόσες ταινίες έχει κάνει, τι λέει για την πρώτη του τηλεοπτική σειρά, το «Φεύγα» του 2002 και τι για το εξαιρετικό «Μια Νύχτα του Αυγούστου» με συμπρωταγωνίστρια του «το σπάνιο πλάσμα» όπως την αποκαλεί, την Μαρία Καβογιάννη…
Και όταν η κουβέντα φτάνει στην μετεκπαίδευση του στην Αμερική, την απόφαση του να βρεθεί ως σπουδαστής «χωρίς εγώ» στη σχολή της Stella Adler, τότε πραγματικά ακούγοντας τον νιώθω πως είναι αξιοθαύμαστος ο τρόπος με τον οποίο εξασφάλισε τη θέση του στο Curriculum της σχολής με την ξεχωριστή μέθοδο διδασκαλίας του και με τις γνώσεις του στην Ιστορία του Θεάτρου και όχι μόνο…
Με χιούμορ, αυτοσαρκασμό και γρήγορη ατάκα αναφέρεται στην παρουσίαση του τηλεπαιχνιδιού στην κρατική τηλεόραση, αλλά και τον ρόλο του πατέρα που υπηρετεί από μικρή ηλικία. Και όταν τον ρωτάω ποιο είναι τελικά το ζητούμενο της ζωής μας, η απάντηση είναι «η ευτυχία» και το μέσο είναι «η αγάπη» και κοιτάζει στα μάτια τον Λούξορ τον σκύλο του, που έφτασε στα χέρια του πριν από κάποιους μήνες κακοποιημένος…
Απολαύστε τον και μοιραστείτε με όσους αγαπάτε εικόνες και απόψεις…
Διαθέσιμο το #76 Art Podcast – άκου την Τέχνη!