>> γράφει η Γιώτα Τσιμπρικίδου
Μα τι μαγικό μουσικό κράμα είναι ο Νίκος Ζιώγαλας…κάθε φορά που ακούω τον συνδυασμό παραδοσιακού ήχου και ροκιάς του, αλλά και κάθε φορά που του μιλάω, αντιλαμβάνομαι πόσο τον ξεχωρίζω…
Δέχτηκε να ξετυλίξει ιστορίες πίσω από τα πιο αγαπημένα μας τραγούδια, να ζωντανέψει εικόνες και να μοιραστεί τις αλήθειες του στο Art Podcast #117 και αυτό αποδείχτηκε απολαυστικό, πραγματικά!
Από τη Βέροια στην Αθήνα, από τη δασκάλα ωδικής στους «Spiders» των εφηβικών του χρόνων, από τις δανεικές κιθάρες στη δική του και η πορεία προς την επιτυχία ξεκινάει…
Τότε, προσπαθώντας να μοιάσω στα ινδάλματά μου, άρχισα να ανακαλύπτω τον εαυτό μου…
ακούω τον Νίκο Ζιώγαλα να μου λέει και να με γυρίζει πίσω στη δική του γνωριμία με τους Αδελφούς Κατσιμίχα, στην πολύ σημαντική περίοδο της ζωής του δίπλα στον Διονύση Σαββόπουλο, στον δικό του Παπάζογλου, στη μαγική Γλυκερία και σε τόσες ακόμη στιγμές του…
Εκείνη η βραδιά στο Λούκι, μια Φανή σαν σταρ του σινεμά που χάθηκε για πάντα στην Κοζάνη, ένα τραγούδι που γράφτηκε με κατασταλαγμένο το συναίσθημα μετά από μεγάλη απώλεια και ένα άλλο που η Γλυκερία το ταξίδεψε σε όλο τον κόσμο, όλες οι επανεκτελέσεις που φρέσκαραν στο μυαλό μας αυτά που αγαπάμε, αλλά και η Βασιλική η πιο επιτυχημένη, αυτή που τον δένει με τον πατέρα του, αυτή που τραγουδιέται δυνατά πάντα και παντού…
Με χιούμορ και με ενθουσιασμό παιδιού μού μιλάει για τη συνύπαρξή του με τον Λάκη Παπαδόπουλο, τον Βασίλη Καζούλη και τον Γιάννη Μηλιώκα που σε κάθε εμφάνισή τους απολαμβάνουν κοινό ένθερμο από όλες τις ηλικίες – όπως και τότε, στο ξεκίνημά τους!
Άκου την Τέχνη στο Art Podcast #117 και ταξίδεψε με έναν καλεσμένο εξαιρετικά γοητευτικό.