>> γράφει η Γιώτα Τσιμπρικίδου
«-Στέφανε, σπάνια δίνεις συνεντεύξεις…
-Κρατάω τις σπάνιες συνεντεύξεις για τους αγαπημένους μου φίλους…»
Ο θαυμασμός μου για το τεράστιο καλλιτεχνικό του μέγεθος με γεμίζει με άγχος για το «μοίρασμά μας» στο Art Podcast #157 αν και δεν είναι η πρώτη φορά που ανταλλάσσουμε απόψεις για την Τέχνη, που θυμόμαστε ιστορίες πίσω από τραγούδια και πρόσωπα πίσω γεγονότα…τώρα είναι αλλιώς, πολύ αγαπησιάρικα και με τόσες αναφορές σε μεγάλες προσωπικότητες με τις οποίες έχει διασταυρωθεί ο δρόμος του Στέφανου Κορκολή…
Το σπίτι του είναι το πιάνο, η παιδική του ηλικία γεμάτη νότες και διάφορα ερεθίσματα πολιτισμού, αλλά όχι αποστειρωμένη, τα χρόνια της Γαλλίας με την υποτροφία του Jack Lang, τα λόγια του Vladimir Horowitz και η ιστορία με τη Νάνα Μούσχουρη στο σκαμπό στο πιάνο δίπλα του για τους Πέντε Ανέμους που βρήκαν τη δική τους διαδρομή, όπως άλλωστε και κάθε τραγούδι…
Ποια είναι η πρώτη μεγάλη επιτυχία που έγραψε και θα τον δένει για πάντα με την Δήμητρα Γαλάνη, τι λέει για τη δική του Μαρινέλλα, για την Vicky Leandros και με ποια λόγια μιλάει για τον Δημήτρη Μητροπάνο και τον Μίμη Πλέσσα…
Κι όταν το συναίσθημα ξεχειλίζει, ξεκινάει να ζωντανεύει την πιο ωραία ιστορία της ζωής του – τη γνωριμία και τις στιγμές τους με τον Μίκη Θεοδωράκη, τα λόγια του, τα έργα του, το τεράστιο μέγεθός του.
Σ αυτό το επεισόδιο Art Podcast ο Στέφανος Κορκολής διαχωρίζει τα τραγούδια που έχει γράψει από το συμφωνικό του έργο, αποκαλύπτει την αγάπη του για το θέατρο και τα μιούζικαλ, αναφέρεται στις εμφανίσεις του με τον brilliant – όπως τον αποκαλεί – Γιώργο Χατζηνάσιο και παραδέχεται πως αν η ζωή του ήταν βιβλίο, ο τίτλος που θα έβαζε είναι: «Βιβλίο χωρίς τίτλο»!
Απολαυστικό επεισόδιο με τη συνοδεία του Apla Rosé με απαλό σομόν χρώμα και εκλεπτυσμένη γεύση – Oenops Wines με την υπογραφή του Νίκου Καρατζά.