>> γράφει η Γιώτα Τσιμπρικίδου
Πίνει καφέ με τον Πλάτωνα και τον Σωκράτη, έχει συνομιλήσει με προσωπικότητες διεθνούς εμβέλειας, το ερωτηματολόγιο του σε συνεντεύξεις είναι case of study και στα εικαστικά δημιουργεί κόσμους μέσα από χρώματα, γραμμές και λέξεις…
Μάλιστα…ήρθε η στιγμή να φιλοξενήσω τον Θανάση Λάλα που τόσο τον έχω διαβάσει στα περιοδικά, σε ένα επεισόδιο Art Podcast ξεχωριστό… σαν κι εκείνον.
Είναι εύκολο να είσαι αλλιώς, ένα βηματάκι πιο εκεί είναι!
μου λέει.
Εραστής αυτού που δεν γνωρίζει και με την επιθυμία άσβεστη να αλλάζει οπτική θέση και να πλησιάζει τους ανθρώπους με έναν τρόπο που τον ενθουσιάζει, μου μιλάει για τις κορυφαίες συνεργασίες του και τις ιστορίες πίσω από αξιοζήλευτες συναντήσεις, αλλά και για τα βιβλία του, τη ζωγραφική…
Με τον ίδιο τρόπο που έκανα συνεντεύξεις, τα «Κακά Παιδιά», τις τηλεοπτικές εκπομπές μου, με τον ίδιο τρόπο ζωγραφίζω
λέει και θυμόμαστε…χαρτοπετσέτες και μουτζούρες, τον Ακριθάκη και την ArtAthina, το «Τίποτα δεν είμαι» που θα ήταν ο τίτλος που θα έβαζε σε ένα βιβλίο για τον ίδιο – άλλωστε το τίποτα είναι όλο – και τον δικό του πυρήνα γύρω από τον οποίο συνδυάζει αντιφατικά πράγματα. Θα έγραφε άραγε ένα θεατρικό έργο; Ποιους ανθρώπους της υποκριτικής ξεχωρίζει;
Και όταν ο Θανάσης Λάλας καταλήγει λέγοντας πως ναι, έχει κάνει λάθη, αλλά σκοπός του ήταν να ανακαλύψει πράγματα που τα επιστρέφει, τότε νιώθω πως η ήττα έχει υπάρξει φίλη του καλή – τόσο καλή και κερδοφόρα που τελικά του έχει φωτίσει το «εμείς» για το οποίο νοιάζεται.
Απολαυστικό Art Podcast #140 – άκου την Τέχνη!