>> γράφει η Γιώτα Τσιμπρικίδου
«Χαίρομαι που έχεις μεγαλώσει μαζί μου» μου λέει και γελάμε…και έρχονται μπροστά μου τα χρόνια που με εντυπωσίαζε ο Βλαδίμηρος Κυριακίδης – όταν ακόμη ήμουν φοιτήτρια και έκανα τα πρώτα βήματα στη δημοσιογραφία – με την ευγένειά του και τη γοητεία του, που έμοιαζε σαν να μην την ξέρει, σαν να μην ποντάρει σε αυτήν.
Είναι ένας gentleman του θεάτρου, ένας αγαπημένος πρωταγωνιστής του κινηματογράφου και των τηλεοπτικών σειρών – φυσικά, τα τελευταία χρόνια ακούει και ως «κυρ-Ηλίας» από τη «Μουρμούρα»…
Στο Art Podcast #66 ο Βλαδίμηρος Κυριακίδης μιλάει για το θέατρο που αγαπά, που υπηρετεί με πάθος, που ζει από τη σκηνή την αγωνία να είναι καλός και πιστός στην απόφαση των τελευταίων αρκετών χρόνων να αφοσιωθεί σε ρόλους κωμικούς. Αν και παραδέχεται πως «Η Παγίδα» του Ρομπέρ Τομά τον εκπαιδεύει πια για τη στροφή στο δράμα…Από τα 17-18 στο θέατρο, βρήκε την παιδική χαρά για να παίζει, άκουγε, μάθαινε, δεν τον ενδιέφερε να έχει χρήματα, αλλά να πατάει το σανίδι και να γυμνάζει την Τέχνη του…«Άμλετ ο Β’», «Η Φωλιά του Κούκου», «Η Λυσσασμένη Γάτα», ο «Caveman» είναι παραστάσεις που ξεχωρίζει και ονομάζει σταθμούς στην πορεία του – εξηγεί το γιατί…
Η τηλεόραση και ο κινηματογράφος…η λαοφιλία, η καριέρα και η στοχοπροσήλωση…Ένα ξεκίνημα στο cinema με αμερικανική παραγωγή και τα πρώτα πολλά (απρόσμενα) λεφτά, μία Safe Sex σκηνή με τον Κώστα Κόκλα, τηλεοπτικές σειρές που αγαπιούνται και ένας υπέροχος Γιώργος Κωνσταντίνου με τον οποίο ρισκάρουν μαζί στη θεατρική σκηνή. Α, και ένας σταθερός μεγάλος έρωτας στη ζωή του: η Έφη Μουρίκη!
Είναι υπέροχος ο Βλαδίμηρος Κυριακίδης – Άκου τη Τέχνη στο Art Podcast #66.