1977 σαν σήμερα…
Έφυγε από τη ζωή ο Φιλοποίμην Φίνος, ο «Πατριάρχης» του ελληνικού σινεμά, ο άνθρωπος πίσω από τις δημοφιλέστερες ελληνικές ταινίες όλων των εποχών.
187 ταινίες, αμέτρητες στιγμές γυρισμάτων και μεγάλα τεχνικά επιτεύγματα για τον ελληνικό κινηματογράφο. Το 1939 κατάφερε να φτιάξει μηχανή που να «γράφει» και να «μιλάει» ελληνικά, με αποτέλεσμα να ετοιμάσει και την πρώτη ομιλούσα ταινία, «Το Τραγούδι του Χωρισμού» με τον Λάμπρο Κωνσταντάρα, την οποία ταινία σκηνοθέτησε ο ίδιος ο Φίνος. Ήταν η πρώτη και τελευταία του σκηνοθετική απόπειρα.
Κατάλαβα από την αρχή πως τη δουλειά του σκηνοθέτη υπάρχουν άλλοι που την κάνουν καλύτερα από μένα. Γιατί να επιμένω; Άλλωστε, περισσότερο με ενδιέφερε τότε η τεχνική επιτυχία του φιλμ, παρά η αισθητική.
Η γνωριμία του με τον Γιώργο Τζαβέλλα και τον Αλέκο Σακελλάριο υπήρξε καθοριστική για την πορεία των παραγωγών ταινιών όπως «Οι Γερμανοί Ξανάρχονται», «Το Σωφεράκι», «Ο Ηλίας του 16ου», «Το ξύλο βγήκε απ’ τον Παράδεισο» και άλλες… Στα 60’s η συνύπαρξή του με τον Γιάννη Δαλιανίδη γεννά τις ταινίες «Ο Κατήφορος», «Νόμος 4000», «Μερικοί το Προτιμούν Κρύο», «Η Ψεύτρα», «Ίλιγγος», «Κάτι να καίει», «Κορίτσια για φίλημα», «Ραντεβού στον αέρα» και πολλά άλλα.
Και σε κάθε εποχή η Finos Film κατάφερνε να «πιάνει» τα νέα ερεθίσματα και να προσαρμόζεται σε αυτά, μέχρι και τη στιγμή που «κατέβασε ρολά» λόγω χρεών, λίγο πριν φύγει από την ζωή ο Φιλοποίμην Φίνος. Είναι λίγες οι συνεντεύξεις που ο ίδιος έχει παραχωρήσει, ωστόσο για τη ζωή του έχουν γραφτεί και ειπωθεί πολλά…