1978 σαν σήμερα…
Σίγησε για πάντα η χαρακτηριστική φωνή της Ελλάδας, η φωνή της Σοφίας Βέμπο που έχει μείνει στην ιστορία ως η «Τραγουδίστρια της Νίκης».
Γεννημένη στις 10 Φεβρουαρίου του 1910 στην Καλλίπολη της Ανατολικής Θράκης, επέλεξε μόνη της το όνομα Βέμπο καθως έτσι είχε συνηθίσει να προφέρει το όνομά της το κοινό – το πραγματικό της όνομα ήταν Σοφία Μπέμπου.
Η πορεία της μεγάλη στο τραγούδι, αλλά και στο θεατρικό σανίδι με τις επιθεωρήσεις, με ταλέντο έκδηλο, πείσμα και φωνή με δύναμη, έκταση και συναίσθημα. Η έκρηξη στην καριέρα της ήρθε με την κήρυξη του πολέμου του ’40 όπου άρχισε να τραγουδά σατιρικά και πολεμικά τραγούδια και έγινε η εθνική φωνή που εμψύχωνε τους Έλληνες στρατιώτες στο μέτωπο. Την ίδια εποχή, σε μία συμβολική πράξη, προσφέρει στο Ναυτικό 2.000 χρυσές λίρες. Με την είσοδο των ναζιστικών στρατευμάτων στην Αθήνα φυγαδεύεται μεταμφιεσμένη σε καλόγρια στη Μέση Ανατολή, όπου συνεχίζει να τραγουδά για τα εκεί ελληνικά και συμμαχικά στρατεύματα.
Η καλλιτεχνική πορεία της μετά τον πόλεμο αποκτά στέγη, το δικό της θέατρο στο Μεταξουργείο και η ίδια αποφασίζει μετά από πολλά χρόνια έντονης σχέσης με τον συγγραφέα και στιχουργό Μίμη Τραϊφόρο να τον παντρευτεί – «Ας ερχόσουν για λίγο, μοναχά για ένα βράδυ, να γεμίσεις με φως το φριχτό μου σκοτάδι», στίχοι αφιερωμένοι στη Σοφία Βέμπο σε μια περίοδο που τον είχε εγκαταλείψει και είχε πάει στην Αμερική για πολύμηνη περιοδεία!
Τη βραδιά του Πολυτεχνείου η Σοφία Βέμπο άνοιξε το σπίτι της στους φοιτητές, τους έκρυψε και αρνήθηκε να τους παραδώσει όταν η Ασφάλεια χτύπησε την πόρτα της.
Τη φωνή μου και τα τραγούδια μου τα γνωρίζουν πολλοί. Τη ζωή μου όμως ελάχιστοι.
Λόγια που η ίδια έχει πει εξιστορώντας την αυτοβιογραφία της στην εφημερίδα «Εθνικός Κήρυξ».