1802 σαν σήμερα…
τυπώθηκε σε παρτιτούρα η Σονάτα υπό το Σεληνόφως – η σονάτα για πιάνο αρ. 14 του Γερμανού συνθέτη Λούντβιχ βαν Μπετόβεν (Ludwig van Beethoven, 1770 – 1827), ένα από τα δημοφιλέστερα έργα του ρεπερτορίου για πιάνο.
Η ονομασία της γεννήθηκε από το σχόλιο του Γερμανού ποιητή και κριτικού μουσικής Ρέλσταμπ (Ludwig Rellstab) ακούγοντας τη σύνθεση το 1832:
μου θυμίζει το φεγγαρόφωτο που λάμπει πάνω από τη λίμνη της Λουκέρνης.
Το έργο αυτό το αφιέρωσε ο 30χρονος τότε Μπετόβεν σε μια 17χρονη μαθήτρια του, την κοντέσα Τζουλιέτα Γκουϊτσιάρντι…λέγεται πως την ερωτεύτηκε εκείνη την εποχή που μάλιστα άρχισαν να γίνονται εμφανή τα πρώτα σημάδια κώφωσής του.
Η Σονάτα υπό το Σεληνόφως αποτελείται από το Adagio Sostenuto, το Allegretto και το Presto Agitato, διαρκεί περίπου 15 λεπτά, έχει εμπνεύσει τον Γιάννη Ρίτσο (ποίημα «Η Σονάτα του Σεληνόφωτος») αλλά και τους Beatles («Because» από το album Abbey Road) και ακούγεται σε πολλές ταινίες στον παγκόσμιο κινηματογράφο – μεταξύ άλλων «Εξομολογήσεις ενός επικίνδυνου μυαλού», «Ο Πιανίστας», «Ψυχώ 2», αλλά και στα βιντεοπαιχνίδια «Resident Evil» και «Shadow Man».