>> γράφει η Γιώτα Τσιμπρικίδου
Αν κάτι κάνει τον κόσμο να σηκωθεί από την καρέκλα του να έρθει να με δει, θέλω να είναι η ικανότητά μου και όχι κάτι που του έχει κεντρίσει το ενδιαφέρον σε σχέση με την προσωπική μου ζωή…
ακούω τον Γιώργο Νινιό να μου λέει και είναι σαφές πως ζει μια ζωή χωρίς προβολείς, μια ζωή που είναι δικιά του!
Ευγενής, ειλικρινής και πιστός στην Τέχνη του, μοιράζεται μαζί μου σκέψεις, ιστορίες, προβληματισμούς σε ένα απολαυστικό επεισόδιο Art Podcast #153, ξεκινώντας από…«τον σινεμά» της γειτονιάς του, το πρώτο του κουπί στο θέατρο και τα «Βαμμένα Κόκκινα Μαλλιά» με την επιτυχία και τη φασαρία γύρω από το όνομά του να τον κάνει να κρυφτεί. Τι είναι αυτό που τον τραβά στον κινηματογράφο και ποιες τηλεοπτικές σειρές στις οποίες έχει συμμετάσχει ξεχωρίζει; Η αγάπη του για την κωμωδία, η μουσική και τα πειράγματα μιας άλλης εποχής με την Ντίνα Κώνστα και η σοβαροφάνεια με τη στρυφνάδα στη δουλειά που πέφτουν σαν τσιμεντόλιθος πάνω του.
Ο Γιώργος Νινιός μιλάει για τον τρόπο με τον οποίο έχτισε τον ρόλο του Δημητρού στην «Παραλία» και την σπάνια συνθήκη της συγκεκριμένης τηλεοπτικής σειράς, αλλά και για τον ρόλο ζωής στην παράσταση «Τσιτάχ. Η ερημιά του τερματοφύλακα».
Είναι ακριβοθώρητος, αλλά όταν αποφασίζει να μιλήσει ο λόγος του έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον!
Άκου την Τέχνη σε ένα ξεχωριστό επεισόδιο.