>> γράφει η Γιώτα Τσιμπρικίδου
Το γέμισε το studio…γέμισε και την ψυχή μου!
Είναι η αύρα της, είναι η ζεστή ματιά της, οι απόψεις της, η φωνή. Αυτή η φωνή που κάνει την Γιώτα Νέγκα ξεχωριστή!
Πρώτη καλεσμένη για την τέταρτη σεζόν του Art Podcast και στο #97 επεισόδιο το μοίρασμά μας μου επιβεβαιώνει ότι η συγκεκριμένη ερμηνεύτρια ονειρεύεται έναν κόσμο με περισσότερο χρώμα, γιατί αυτό που όλοι ζούμε την θλίβει.
Και οι καλλιτέχνες κομμάτι αυτού του κόσμου είμαστε… Και η Τέχνη επηρεάζει τη ζωή, αλλά και η ζωή την Τέχνη, δυστυχώς…Η Τέχνη πρέπει να ανεβάζει τη ζωή και τον άνθρωπο!
Πόσο ωραία λόγια για την οικογένειά της και εικόνες από την παιδική της ηλικία ζωντανεύουν μέσα από την αφήγηση της…το πρώτο τραγούδι που είπε με τον πατέρα της και ένα «μπορείς παιδί μου» που χαράχτηκε στο μυαλό της, τα μυστικά με την παιδική της φίλη, η μουσική σκηνή που πρωτοεμφανίστηκε, τα χρόνια που φανταζόταν τη φωνή της να γίνεται φωνή δημιουργών μέσα από δικό της τραγούδι και μετά…μετά έρχεται ο Παναγιώτης Καλαντζόπουλος, ο Οδυσσέας Ιωάννου, ο Νίκος Μωραϊτης, ο Χρήστος Νικολόπουλος, ο Σταμάτης Κραουνάκης, ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, ο Γιάννης Κότσιρας, ο Μίλτος Πασχαλίδης, η Ελένη Τσαλιγοπούλου και τόσοι άλλοι που λειτουργούν με το «μαζί» και της ταιριάζουν. Ήρθαν τραγούδια μεγάλα και ιστορίες πίσω από αυτά, ένα ζύμωμα με συναδέλφους…
Μιλάει με ενθουσιασμό για τη συμμετοχή της στη «Μήδεια», διεισδύει σε όλα αυτά που απαιτεί η υποκριτική τέχνη, αναφέρει βιβλία που διαβάζει, μουσική που «ντύνει» τις βόλτες της με το αυτοκίνητο και στιγμές χαλάρωσης με φίλους…
Η Γιώτα Νέγκα έχει κάτι που μαγνητίζει, που σε παίρνει μαζί της στα όνειρά της…και αυτό ισχύει και πάνω στη σκηνή και σε μια κουβέντα μαζί της με εξομολογήσεις και γέλια…
Απολαύστε το Art Podcast #97 και θα συμφωνήσετε μαζί μου!