>> γράφει η Γιώτα Τσιμπρικίδου
Χρειάστηκε να περάσουν 44 λεπτά κουβέντας και σχεδόν 2 λεπτά πριν ολοκληρώσω την εγγραφή του Art Podcast #23 μαζί του για να μου πει – μετά από τόσα χρόνια που τον γνωρίζω – ότι ναι, χορευτής ήθελε να γίνει…ένας Billy Elliot που οι στίχοι από το τραγούδι των Onirama «Κλείσε τα μάτια (ο Χορός)» είναι αυτοί που τον εκφράζουν, είναι ο τρόπος σκέψης του.
Και κάπως έτσι επιβεβαιώνομαι: μπορεί χρόνια τώρα να κάνω μαζί του ραδιοφωνικές συνεντεύξεις ως frontman ο ίδιος των Onirama, αλλά μέσα από το συγκεκριμένο Art Podcast και την απολαυστική κουβέντα μας τον μαθαίνω καλύτερα…Και ο Θοδωρής Μαραντίνης, εκτός από την ευγένεια και την ομορφιά του, έχει ένα υπέροχο υλικό μέσα του, δουλεμένο από τα παιδικά του χρόνια και την οικογένειά του και συνεχώς εξελισσόμενο μέσα από την καλλιτεχνική του πορεία, αλλά και τον ρόλο του ως πατέρα δύο αγοριών!
Μου μιλάει για τον Elvis της μητέρας του, τον Νταλάρα που ανακάλυψε νωρίς, τον Paul McCartney που μέχρι τώρα δεν έχουν συνεργαστεί, αλλά… «είναι τρία τηλεφωνήματα μακριά»! Θυμόμαστε στιγμές των Onirama, μεγάλες επιτυχίες τους και φυσικά μιλάμε για τη νέα τους συνεργασία με μια γυναίκα που τους έδωσε χώρο, στάθηκε δίπλα τους, τους έδωσε συγχαρητήρια για το αποτέλεσμα και το μέγεθος της είναι τεράστιο: είναι η Χάρις Αλεξίου και το «δικό τους» «Ξημερώνει».
Κάθε στιγμή του Art Podcast #23 είναι απολαυστική…όταν ο Θοδωρής Μαραντίνης μιλάει για τους γιους του και τα σχόλια τους για τα τραγούδια των Onirama, όταν αποκαλύπτει ότι το «λ» της Θεσσαλονίκης τον συνοδεύει ακόμη, αλλά και όταν εξιστορεί τη γνωριμία του με τον Χριστόφορο Παπακαλιάτη…
Άκου το Αrt Podcast #23 … άκου την Τέχνη!
