>> γράφει η Γιώτα Τσιμπρικίδου
Έχω περάσει υπέροχα σε live του…έχει κάτι τρυφερό και νοσταλγικό στον ήχο του, τον στίχο του, την ερμηνεία του…
Ο Βασίλης Καζούλης ευγενικός, με ζεστό χαμόγελο και μία γοητευτική έμφυτη συστολή μού μιλάει για τη δική του πορεία στον χώρο στο Art Podcast #174 και με κάνει συνταξιδιώτη του σε διαδρομές ωραίες με soundtrack κάτι από «Φανή», «Αεροπλάνα», «Κάτι να γυαλίζει», «Lady Madonna» και φυσικά τους αγαπημένους του Beatles.
Από ένα χωριό της Ρόδου στην Αθήνα, αυτοδίδακτος και με μεγάλη αγάπη στη δημιουργία τραγουδιών, με την κιθάρα του απολάμβανε από μικρός να κάνει το κοινό του χαρούμενο στα live του και να τους αγγίζει με την ερμηνεία του…Μιλάει για τον Διονύση Σαββόπουλο και πώς τον είχε επιλέξει ως νέο ταλέντο, για τον αυθόρμητο τρόπο με τον οποίο γράφει μουσική και τους στίχους των τραγουδιών του που ο ίδιος ξεχωρίζει.
Στις εμφανίσεις του μαζί με τον Λάκη Παπαδόπουλο, τον Νίκο Ζιώγαλα και τον Γιάννη Γιοκαρίνη υπάρχουν πειράγματα, αγάπη μεταξύ τους και κοινό διαφόρων ηλικιών που ξέρουν τα τραγούδια τους και τα ζητούν ξανά και ξανά…
Σαν χάδι θα ακουστεί αυτό το επεισόδιο με τον Βασίλη Καζούλη – άκου την Τέχνη κι εσύ!