Γράφει η Γιώτα Τσιμπρικίδου (Δημοσιογράφος, Ραδ. παραγωγός, Voice over artist).
Συνδεθείτε μαζί της στο Instagram και στο Facebook.
Η Άνοιξη της Ψυχής μου…
Είναι περίεργο, το ξέρω, αλλά την άνοιξη δεν την αγαπώ. Ποτέ μου δεν την αγάπησα. Έχω λογαριασμούς μαζί της ανοιχτούς από παλιά.
Άνοιξη έφυγε από τη Δράμα όπου μεγάλωσα και τις τρεις φορές ο μπαμπάς μου για επεμβάσεις – κι εγώ ήμουν παιδί. Και η άνοιξη τελικά μου τον στέρησε για πάντα – και ήμουν έφηβη – και μετά από κάποια χρόνια μου «πήρε» και τη μία από τις δύο κολλητές μου φίλες.
Μου πέφτει βαριά η άνοιξη.
Και φτάνει στα χέρια μου ένα βιβλίο που θέλησα να το διαβάσω από την πρώτη στιγμή που πληροφορήθηκα την έκδοσή του.
Άνοιξη μυαλού.
Υπέροχο, λουλουδιασμένο εξώφυλλο. Υπέροχο το μέγεθος του, φιλικό pocket size. Δεν πρόλαβε να μείνει ούτε μέρα στα «αδιάβαστα» δίπλα στο κομοδίνο. Το ξεκίνησα, χάθηκα στο ταξίδι του και έμεινε πάνω στο γραφείο μου γιατί απλά θέλησα να γράψω γι αυτό… Ήρθε η στιγμή!
Άνοιξη μυαλού. Βρέθηκε λοιπόν ο Βασίλης Τοκάκης για να μου θυμίσει μέσα από τη δική του περιπέτεια υγείας ότι δε σταματάμε να παλεύουμε, να προσπαθούμε με αξιοπρέπεια, να εκτιμούμε στιγμές, ανθρώπους και συμπεριφορές, να ζούμε! Ένας διδάκτορας του τμήματος Διοίκησης Επιχειρήσεων του Πανεπιστημίου Πατρών στο γνωστικό αντικείμενο της Διαχείρισης Κρίσεων και της Διοίκησης Συγκρούσεων. Ένας αξιόλογος επαγγελματίας και ένας περήφανος μπαμπάς, σύζυγος, γιος, αδελφός… ένας άνθρωπος που δε γνωρίζω προσωπικά (έχω χειροκροτήσει και ξεχωρίσει βεβαίως τον αδελφό του, εξαίρετο ηθοποιό, Θάνο Τοκάκη) αλλά μου επέτρεψε να δω τις σημειώσεις του, το ιδιαίτερο ημερολόγιο του από εκείνον τον Νοέμβριο που ο καρκίνος στον εγκέφαλο μπήκε στη ζωή του. Αισθάνθηκα κομμάτι μιας παρέας «αλύγιστων φίλων» και στάθηκα δίπλα του – για να τον θαυμάσω!
Η ιστορία μιας μάχης… η ιστορία ενός λαμπρού μυαλού που ανθίζει και που θέλει να ζήσει. Θέλει. Ρήμα ζωτικής σημασίας.
Κι έτσι απλά, με παραπομπές σε Καζαντζάκη, με εικόνες που έφτιαξα εγώ σαν να γνωρίζω τον Βασίλη Τοκάκη, αυτό το βιβλίο με βοήθησε να αρχίσω να επαναπροσδιορίζω την άνοιξη. Την κάθε άνοιξη του μυαλού και της ψυχής μου.
Ας ζήσουμε για να γευόμαστε το καθημερινό φως της ημέρας μέχρι να το χορτάσουμε – όπως λέει ο συγγραφέας..
Άνοιξη της Ψυχής μου…