Γράφει η Μαρία Γρηγοριάδου (Φωτογράφος).
Συνδεθείτε μαζί της στο Instagram και στο Facebook.
Φωτογράφος συναισθημάτων
Από μικρή ηλικία, η καθημερινότητά μου απαρτιζόταν από την φωτογραφία.
Είμαι φωτογράφος δεύτερης γενιάς.
Η τέχνη της φωτογραφίας αποτελεί για μένα κάτι σαν ψυχοθεραπεία. Μετουσιώνει ως μέσο έκφρασης τα συναισθήματα της προσωπικής μου αναζήτησης. Οτιδήποτε βλέπω, ακούω και αισθάνομαι, το αξιοποιώ προκειμένου να δημιουργήσω εικόνες. Εμπνέομαι από μικρά καθημερινά πράγματα, καθώς επίσης και από τα ταξίδια μου, την μουσική, την ποίηση. Ο πραγματικός καλλιτέχνης δεν παρακινείται από κάποιου είδους υποχρέωση, ώστε να παράξει έργο και κατ’ επέκτασιν την ίδια την τέχνη του, αλλά από ένα βαθύ, σταθερό ένστικτο. Κάνει αυτό που του προστάζει η φύση του.
Λατρεύω τους φωτογράφους του Magnum και ειδικά τον Helmut Newton.
H καλή φωτογραφία -πέρα απ’ το ότι απαιτείται να είναι άρτια τεχνικά- είναι και αυτή που αποπνέει συναίσθημα, μιλάει, δηλαδή, μια ιστορία, διαφορετική για τον καθένα και συγχρόνως τόσο κοινή. Μια ιστορία δίχως λέξεις, αποτελούμενη εξ’ ολοκλήρου από αναπαραστάσεις στιγμών, ανθρώπων, τοπίων, αντικειμένων, έγχρωμων ή ασπρόμαυρων, μέσα από τις οποίες ο θεατής καταλήγει να νιώσει, να δημιουργήσει ένα δικό του προσωπικό συναίσθημα που θ’ απορρέει μέσα από τη φωτογραφία.
Κατά τη γνώμη μου, η φωτογραφία είναι η ποίηση οπτική, καθώς καταφέρνει να μιλά μέσω της όρασης στον παρατηρητή και να τον ταξιδεύει, να τον παρηγορεί, να του υπενθυμίζει όσα δεν πρέπει να ξεχνιούνται, καθώς επίσης και να τον αναπαριστά, ως αντανάκλαση του εαυτού και της καθημερινότητάς του. Μέσα στη φωτογραφία δε βλέπουμε μόνο το παρελθόν ή το παρόν, αλλά, κατά κάποιον τρόπο, το μέλλον. Καθώς, αυτό το οποίο αποτυπώθηκε στο χθες ή στο τώρα -είτε αποτελεί άνθρωπο, είτε αντικείμενο, είτε φυσική έκφανση- αποτυπώθηκε στο πάντα. Αγαπάω τη φωτογραφία και, ως καλλιτέχνης, επιθυμώ να αποδίδω την όποια στιγμή, όσο πιστότερα μπορώ διαμέσου της οπτικής μου. Έτσι, καταλήγω να ικανοποιούμαι πολλαπλά, όχι μόνο γιατί εκπληρώνω αυτό που στ’ αλήθεια αγαπώ να κάνω, μα γιατί συχνά μέσω αυτού, κατορθώνω να δημιουργήσω όμορφα συναισθήματα και να τα διατηρήσω σε ένα κομμάτι χαρτί, που θα μιλά την ιστορία του αποτυπωθέντος “για πάντα”.
Αγαπώ να φωτογραφίζω ανθρώπους – αληθινούς ανθρώπους.
Αυτή είναι και η εξειδίκευσή μου. Η κλίση που έχω πάρει και η ταυτότητα που επέλεξα να με προσδιορίσει φωτογραφικά: ο άνθρωπος. Στόχος μου είναι να τους γνωρίζω και να αποτυπώνω την πραγματικότητά τους στην καλύτερη εκδοχή της. Θεωρώ ότι στην κοινωνία μας δε διατηρείται κάτι ψεύτικο. Αν είσαι αληθινός αναγνωρίζεται και ο κόσμος το υποστηρίζει. Η σχέση που αποκτώ με τους ανθρώπους που αποτυπώνω είναι πολύ ιδιαίτερη και τις περισσότερες φορές κρατάμε επαφές. Πάντα ψάχνω σε αυτούς την θετική τους πλευρά και προσπαθώ να την αναδεικνύω. Τα τελευταία χρόνια, με το στούντιο που διατηρώ, συμμετέχουμε σε αρκετούς παγκόσμιους διαγωνισμούς φωτογραφίας, που αφορούν στη θεματική του γάμου, της βάπτισης, καθώς και του πορτρέτου. Νιώθω απεριόριστη χαρά και ευγνωμοσύνη που συνεχώς προκύπτουν νέες διακρίσεις και ενδυναμώνομαι, μέσω της περηφάνιας, γεγονός που μου δίνει ουσιώδη δύναμη, ώστε να συνεχίζω με την ίδια τόλμη, μαχητικότητα, αλλά και τον ενθουσιασμό που είχα όταν πρωτοξεκίνησα.