1939 σαν σήμερα…
Γεννήθηκε ο Φαίδων Γεωργίτσης – ένα από τους τελευταίους ζεν-πρεμιέ του Ελληνικού Κινηματογράφου. Με βλέμμα γαλαζοπράσινο και διαπεραστικό, αγαπήθηκε ιδιαίτερα μέσα από τις 40 και πλέον ταινίες στις οποίες συμμετείχε και κυρίως μέσα από τα γνωστότερα μιούζικαλ της εποχής εκείνης.
Σπούδασε στις δραματικές σχολές του Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν, του Χρήστου Βλαχιώτη και του Πέλλου Κατσέλη και αργότερα στο London School of Film Technique. Η πρώτη του κινηματογραφική συμμετοχή ήταν στο «Ποτέ την Κυριακή» (1960) και ακολούθησαν «Ουρανός», «Ίλιγγος», «Τα κόκκινα φανάρια» , «Γοργόνες και Μάγκες» , «Μια κυρία στα μπουζούκια», «Το Χώμα βάφτηκε κόκκινο», «Εκείνος και Εκείνη» και άλλες…Σημαντική ήταν η πορεία του και στο θέατρο, αλλά και στην τηλεόραση.
Ο Φαίδων Γεωργίτσης για τη γνωριμία του με την Ζωή Λάσκαρη είχε δηλώσει:
Τη Ζωίτσα τη συνάντησα για πρώτη φορά το καλοκαίρι του 1963. Έμεινα ξερός. Ήταν τόσο όμορφη που δεν μπορούσες να την κοιτάξεις. Ήταν σαν τον ήλιο, που δεν μπορείς να τον δεις, δεν μπορείς να τον κοιτάξεις κατάματα.
Η σκηνή ωστόσο που την χαστουκίζει στην ταινία «Οι θαλασσιές οι χάντρες» είναι από τις πιο δημοφιλείς στην ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου. «Ήταν ένα αρκετά ισχυρό χαστούκι και βεβαίως θα μπορούσε να μην είναι αληθινό. Ο Δαλιανίδης όμως μου ζήτησε να είναι αληθινό διότι ήθελε και μια αληθινή αντίδραση από τη Ζωίτσα. Εγώ δεν είχα καμία διάθεση να της δώσω ένα χαστούκι, με πίεσε όμως ο Δαλιανίδης. Της το έδωσα και πριν προλάβει να διαμαρτυρηθεί σε μένα, μπήκε ο Δαλιανίδης στη μέση και της είπε ότι ήταν δική του η πρωτοβουλία».
Ο Φαίδων Γεωργίτσης έφυγε από τη ζωή την 1η Μαρτίου του 2019.