1934 σαν σήμερα…
Γεννήθηκε ο Νίκος Κούρκουλος, «ο μοναδικός σταρ στην Ελλάδας» όπως έχει δηλώσει ο Κώστας Καζάκος για τον ηθοποιό με το διαπεραστικό βλέμμα…Η ομορφιά και το ταλέντο του έντυναν την μεγαλοψυχία του.
Με έναν έρωτα παθιασμένο για το θέατρο αφήνει τα φτωχικά του χρόνια στην άκρη, εγκαταλείπει παράλληλα και την αγάπη του για το ποδόσφαιρο και ανακοινώνει στον πατέρα του (ο Άλκις, κουρέας στο επάγγελμα) ότι θα γίνει ηθοποιός και εκείνος με τη σειρά του τού λέει: “Αν θέλεις να γίνεις ηθοποιός πρέπει να είσαι πρώτος, αλλιώς κάνε κάτι άλλο“.
Κι έτσι χωρίς να ξέρει σε ποιον να απευθυνθεί, μονόδρομος, το καμαρίνι του Μάνου Κατράκη, όπως αποκαλύπτει σε συνέντευξή του στον Θανάση Λάλα:
“Κύριε Κατράκη, με λένε Νίκο Κούρκουλο και θέλω να ασχοληθώ με το θέατρο. Με έβαλε λοιπόν, είδα την παράσταση και μετά μου λέει: ‘Έλα εδώ, ανέβα πάνω’. Με ανέβασε στη σκηνή και ήταν η πρώτη φορά που είδα τα καθίσματα από πάνω. Τρελάθηκα. ‘Πες μου ένα ποίημα. Ξέρεις;’. Μου είπε τέλος πάντων μερικά πράγματα, μου έδωσε μερικά κείμενα και μου είπε: ‘Πήγαινε, διάβασε μερικά πράγματα και σε καμιά εβδομάδα ξαναέλα’. Εγώ την άλλη μέρα ήμουν εκεί“.
Από το 1958 που αποφοίτησε από τη Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, παραστάσεις, κινηματογραφικές ταινίες και ένα διαρκές χειροκρότημα είναι η ζωή του όλη. Οι γυναίκες τον ερωτεύονται και οι άνδρες τον συμπαθούν ιδιαίτερα γιατί είναι το λαϊκό παιδί που τα κατάφερε. Ρόλοι που τον απογειώνουν («Κοινωνία, ώρα μηδέν», «Ορατότης Μηδέν», «Αδίστακτοι», «Αστραπόγιαννος», «Κατήφορος»), θεατρικές παραστάσεις που εντυπωσιάζουν («Ίλια Ντάρλιγκ» σε σκηνοθεσία Ζιλ Ντασέν με τη Μελίνα Μερκούρη, παράσταση για την οποία κέρδισε την υποψηφιότητα για το βραβείο TONY, «Δίκη», «Όπερα της Πεντάρας», «Ο Γλάρος», «Ψηλά από τη Γέφυρα», «Στην Φωλιά του Κούκου») και από το 1995 η θέση του καλλιτεχνικού διευθυντή του Εθνικού με όραμα και στόχο να το αναβαθμίσει!
Στην ζωή του Νίκου Κούρκουλου ο έρωτας έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο. Ερωτεύτηκε την Μελίτα και μαζί της έμεινε 23 χρόνια αποκτώντας τον Άλκη και την Μελίτα – ναι, ήθελε η κόρη του να έχει το ίδιο όνομα με την μητέρα της! Και αργότερα, κάπου στις κερκίδες της Επιδαύρου, γνώρισε την γυναίκα που αποτέλεσε τον σταθμό της ζωής του, την Μαριάννα Λάτση. Την λάτρεψε. Έμεινε μαζί της μέχρι το τέλος και έφεραν στον κόσμο τα παιδιά τους, την Εριέττα και τον Φίλιππο.
Και όταν το 2001 του χτύπησε την πόρτα ο καρκίνος, ο Νίκος Κούρκουλος πάλεψε μαζί του όρθιος. Ως γνήσιο αρσενικό…χορεύοντας αυτό το ζεϊμπέκικο που τους έκανε όλους να σαστίζουν…
…η ζωή εδώ τελειώνει, σβήνει το καντήλι μου…«έφυγε» στις 30 Ιανουαρίου του 2007.