1990 σαν σήμερα…
Αφήνει την τελευταία του πνοή, μόλις στα 42 του χρόνια, ο μεγάλος ‘Ελληνας ρόκερ σκεπτικιστής Παύλος Σιδηρόπουλος. Δισέγγονος του Αλέξη Ζορμπά και ανιψιός της Έλλης Αλεξίου, πνεύμα ανήσυχο, ξεκινάει την επαφή του με τη μουσική ως φοιτητής στο Μαθηματικό τμήμα του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Συγκάτοικος τότε με τον Βαγγέλη Γερμανό, γνωρίζει τον Παντελή Δεληγιαννίδη, τότε κιθαρίστα των Olympians, με τον οποίο δημιούργησαν τους «Δάμων και Φιντίας», ενώ ακολουθούν τα “Μπουρμπούλια” και αργότερα η συνεργασία του με τον Γιάννη Μαρκόπουλο σε τρεις δίσκους: “Θεσσαλικός κύκλος”, “Μετανάστες” και “Οροπέδιο”.
Η συνέχεια για τον Παύλο Σιδηρόπουλο έχει το συγκρότημα “Σπυριδούλα”, τη γνωριμία με τον Δημήτρη Πουλικάκο και τη ροκ στιγμή του «Φλου» με τις τρελές για την εποχή πωλήσεις…
Η φωτογένεια του συγκεκριμένου καλλιτέχνη μαγνήτισε τον σκηνοθέτη Ανδρέα Θωμόπουλο και η ταινία «Ασυμβίβαστος» σεναριακά προσαρμόστηκε πάνω του… «Την βρήκα λίγο μελό…» είχε πει ο ίδιος για την ταινία στην οποία ερμήνευσε μεταξύ άλλων και το τραγούδι «Να μ’ αγαπάς» που μετά τον θάνατό του έγινε ένα από τα διαχρονικότερα τραγούδια με πολλές μεταδόσεις και στα ραδιόφωνα.
Ηχογραφήσεις τραγουδιών που ενοχλούν, τραγούδια που λογοκρίνονται, ροκ συνεργασίες και το 1990 έρχεται η στιγμή που παραλύει το αριστερό του χέρι, γεγονός που ψυχολογικά τον γονατίζει… συνδυαστικά μάλιστα με τον προχωρημένο εθισμό του στις ουσίες, το τέλος δεν αργεί να έρθει. Είναι εκείνο το μεσημέρι στις 6 Δεκεμβρίου που πέφτει σε κώμα και ξεψυχά μέσα στο ασθενοφόρο που τον μεταφέρει στον Ευαγγελισμό…